लंडनच्या नॅचरल हिस्टरी म्युझियममध्ये जाण्याचा नुकताच योग आला. नेमकी गुड फ्रायडे आणि ईस्टरची मोठी सुट्टी आल्याने प्रचंड गर्दी होती. गर्दीचा जसा त्रास होतो, वेळ जातो तसा बऱ्याचदा फायदा देखील होतो. अशा जगप्रसिद्ध जागी देशोदेशीचे लोक एकत्र बघायला मिळतात. बहुतेक जण त्यांच्या कुटुंबियांबरोबर असतात त्यामुळे वागण्यात मोकळेपणा असतो. पाश्चिमात्य जगात कुटुंबं आपल्यासारखीच एकमेकांना बांधून असतात, मुलांच्या खोड्या चालू असतात हे पाहतांना मजा वाटते आणि जग तितकेही काही वाईट नाही असा सकारात्मक विचार जाणवतो.
या गर्दीत वाट पाहतांना माझे लक्ष मध्येच कॅमेरा चालवण्याकडे वळले आणि या देखण्या इमारतीची छायाचित्रे घेताना मला लक्षात आली ती त्याच्या रचनेतील बारकावे व ज्या कारणाने ही इमारत बांधली त्याचे प्रतीक म्हणून कोरलेली सौंदर्यपूर्ण शिल्पे. खांबांवरील मधमाशीच्या पोळ्याचे षट्कोन, पाने, वेलबुट्ट्यांबरोबरच वेगवेगळे प्राणी व पक्षी यांचा अंतर्भाव या इमारतीची रचना करणारे वास्तुतज्ञ व त्यातील बारकावे साकारणारी कारागीर मंडळी यांना दाद आपोआप मनापासून निघते. ब्रिटिश साम्राज्याच्या या राजधानीत फिरताना सारखे हे वैभव यांनी माझ्या देशाला लुटून मिळवले अशी ठसठस मनांत रहाते पण जेंव्हा असा सौंदर्यपूर्ण अविष्कार व निसर्गासारख्या जागतिक विषयाचे ज्ञानभांडार समोर असते तेंव्हा त्या ठसठशीची तीव्रता खूप कमी होते.
अधिक छायाचित्रे